ارائه مدل بهبود یافته دسته‌بندی شرکت‌های دانش‌بنیان در ایران

در چند سال گذشته، توسعۀ اقتصاد مبتنی بر دانش و در نتیجه تأمین مالی نوآوری و فناوری، به منظور بهبود فضای کسب‌وکار، مورد توجه مدیران و سیاست‌گذاران قرار گرفته است. چالش اصلی که با گذشت زمان و اجرای مدل‌های موجود نمایان شد، این است که معیارهای دانش‌بنیان بودن یا دانش‌بنیان شدن یک شرکت با معیارها و شاخص‌های حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان متفاوت است. شرکت‌ها با توجه به ویژگی‌هایی که دارند، نیازمند حمایت‌های خاصی هستند که نوع و سطح این حمایت‌ها در هر حوزۀ فناوری متفاوت است. اقتصاد دانش‌بنیان پارادایمی است که به تأثیر و اهمیت نفوذ دانش و فناوری در پیکرۀ یک اقتصاد می‌پردازد؛ پس در این اقتصاد، دانش و نوآوری، از نظر کمی و کیفی، اهمیت بالایی دارد. هدف از این پژوهش بهبود و دسته‌بندی شرکت‌های دانش‌بنیان ایرانی است تا از این طریق نوع حمایت‌هایی که از این شرکت‌ها انجام می‌شود هوشمندانه‌تر باشد. مدل طراحی‌شده مبتنی بر 4 متغیر اصلی اندازۀ شرکت (عوامل ساختاری و مالی)، مشخصه‌های نوآوری و فناوری (پیچیدگی فناوری)، نوع شرکت و سطح فعالیت شرکت (نمونه‌سازی یا تولیدی) در هر حوزۀ فناوری (9 حوزۀ توافقی) است. دسته‌بندی پیشنهادی، مبتنی بر تحلیل کیفی نظرات خبرگان با استفاده از نرم‌افزار اطلس تی در 4 دسته که پاسخگوی مسائل و مشکلات کشور باشد ارائه شده است.